HET HELE VERHAAL

Hoe vertellen we vandaag de dag verhalen? Vanuit verschillende perspectieven onderzoekt Oostpool de vormen die een verhaal kan aannemen. Voor Het Hele Verhaal vraagt Oostpool steeds drie verschillende schrijvers om een nieuwe, 20 minuten durende toneeltekst te schrijven in één genre. Bekende en nieuwe gezichten bij Oostpool. Gevestigde namen en jonge stemmen. Schrijvers met verschillende achtergronden. Samen vormen de drie korte, nieuwe en uiteenlopende teksten een uur vullend programma: Het Hele Verhaal. Wat zeggen de verhalen in verschillende genres over wie wij zijn als maatschappij?

Voor deze eerste editie van Het Hele Verhaal vroeg Oostpool de Nijmeegse schrijver met Turkse roots Yücel Kopal (1982), de jonge Nederlands-Kosovaarse schrijver Vera Morina (1995) en Nederlands veelbekroonde toneel- en scenarioschrijver Maria Goos (1956) hun eigen invulling te geven aan het populaire genre Love Story. Deze drie schrijvers, ieder in een andere levensfase, bleken alle drie een liefdesverhaal in het puntje van hun pen te hebben. In een gevarieerd palet aan stijlen vormen hun drie nieuwe, stukken samen de eerste editie van Het Hele Verhaal.

HET VERTREK | tekst Yücel Kopal | regie Emilie Pos | spel Chris Peters en Nancy Masaba
SPLIT | tekst Vera Morina | regie Linda Zijl | spel Astrid van Eck, Chris Peters en Nancy Masaba
LETTERS ZIJN MIJN VRIENDEN | Tekst Maria Goos | regie Timothy de Gilde | spel Astrid van Eck en Chris Peters

concept Jan Hulst & Kasper Tarenskeen | dramaturgie Madelon Kooijman | kostuumatelier Femke van Neerven en Anouk van Wijk | techniek Tim Veenstra en Bram Visser | productieleider Jeroen Heinen | marketing en media Andrea Lentink

Met speelse mise-en-scènes onderzoekt regisseur Timothy de Gilde hoe hij de afstand tussen de personages kan vergroten en verkleinen, en kleurt daarbij vaak tégen de tekst in. Dat geeft de acteurs de ruimte om van de letters los te komen. ★★★★  NRC

De uiterst minutieuze regie van Timothy de Gilde sluit perfect aan op het taalweb dat Goos in ‘de walnoot’ van Laurie weeft. Keuze van de criticus, De Theaterkrant