HET LIJDEN VAN DE JONGE WERTHER

HET LIJDEN VAN DE JONGE WERTHER – TONEELGROEP OOSTPOOL 

een coming-of-age voorstelling met 30 jongeren

Leven en dood van een liefdesextremist

De lyrische Werther is op slag verliefd als hij Lotte ziet. Lotte is alleen al verloofd met de oudere Albert. Ondanks zijn grote verdriet en jaloezie sluit Werther vriendschap met beiden. Deze vriendschap blijkt van een korte duur. De door liefdesziekte gedreven Werther weet zich geen raad met zijn groeiende obsessie voor Lotte en hij verruilt zijn vriendschap met haar voor een vriendschap met de dood.

De klassieke briefroman Het lijden van de jonge Werther van Goethe zorgde vlak na het verschijnen in 1774 voor een hype rondom het personage Werther. Waar eerst zijn kledingstijl massaal werd overgenomen, volgde daarna een heuse zelfmoordepidemie in Duitsland. De jongeren herkenden zich in de jonge Werther en zijn leven vol Sturm und Drang.

Toneelgroep Oostpool gaat met 30 jongeren opzoek naar het extremisme. In een eigen vrijstaat buiten de stad proberen zij de bestaande burgerlijke wetten te omzeilen en zich te verliezen in het Romantische met natuur, literatuur, reizen en ravotten. Deze Lijden van de jonge Werther onderzoekt in hoeverre een extremistische levenshouding botst met de ontwikkeling van een jong mens naar volwassenheid.

tekst Roeland Hofman | regie Timothy de Gilde | met Agnes Stefanski, Amber van Bergeijk, Arielle Zandstra, Ayoub Lamdaghri, Benjamin de Haas, Celine Kleijwegt, Eline van der Voort, Elsa Lubbers, Esther van der Wel, Evelien Kanters, Fabienne Rutten, Iris van den Berg, Jesse Geist, Jip Roemaat, Jolijn Tuenter, Julia van de Wetering, Lena Plantinga, Lilian Hendriks, Marten Kuilman, Meike Wijnhoven, Mikkie Tollenaar, Rosalie Steenbakkers, Sanne van Boetzlaer, Teun Ridden, Tijme Olthof | muziek Lavalu | vormgeving Timothy de Gilde | lichtontwerp Wiel Coopmans | coördinator jongeren Marti Arts | productie Siri Klein Robbenhaar | publiciteit Marlies Spijker | stagiaires Mart van Berckel, Joël van Lith, Imane Dafer en Johanna Knefelkamp


scenefoto’s Sanne Peper